Bij Egyek, tussen het Tiszameer en de rand van het Hortobágy Nationale Park in, ligt een stukje van een oude zoutroute. Dit was in de 19e eeuw de belangrijke zoutroute van Debrecen naar Boedapest.
Dwars door Hortobágy
Marha koeien
De oude zoutroute loopt van oost naar west door de Hortobágy poesta.
Het is de ruggengraat van de wandelroutes door dit stukje van het park. U kunt al wandelend en fietsend kennis maken met de natuurlijke en culturele curiositeiten van het Egyek-Pustakócs moeras, zoals oude veekralen, een vogelopvanghuis en een herberg uit de 19e eeuw.
Het Egyek-Pusztakócs moeras
Racka schapen
Ten westen van de oude zoutroute ligt een uniek, verborgen stukje natuur: het Egyek-Pusztakócs moeras. Op de kruising van de afslag naar Egyek is in de vroegere Patkós herberg het bezoekerscentrum gevestigd. Direct ernaast begint een 12 km lange wandelroute.
U kunt langs het moeras wandelen of fietsen. Halverwege kunt u via de 1 kilometer lange, houten Dongaút de Fekete-Rét (de zwarte weide) inlopen. U wandelt via het houten wandelpad door het moeras naar de vogelhut en krijgt de gelegenheid de unieke natuur van dichtbij te bekijken.
Unieke natuur
Rust, stilte en vreedzaamheid op de Hortobágy poesta
Bijzondere planten in de Hortobágy zijn beschermde watermossen, verschillende rietsoorten en waterlelies. Dit is ook het jachtgebied van de witstaart arend en de purperreiger. In het gras hoort u de kwartels en aan de rand van de meertjes ziet u de grutto’s naar voedsel zoeken.
U ziet de bruine kiekendief jagen boven de weiden en de zilverreigers vissen in het moeras. U raakt gegarandeerd onder de indruk van de rust, de stilte en de vreedzaamheid die dit stukje puszta over zich heeft.
Opvangstation voor roofvogels
Deze keizerarend wordt verzorgd op de Górés boerderij
Bijna aan het eind van uw wandeling of fietstocht door het Egyek-Pusztakócs moeras komt u bij de Górés boerderij. De boerderij doet dienst als opvangstation voor gewonde roofvogels.
Van de 11 keizer arenden die sinds 1993 in het station hebben verbleven, zijn er 3 in dit deel van de Hortobágy poesta blijven wonen. De meeste gewonde en bevrijde roofvogels van Hongarije worden op deze boerderij verzorgd en vertroeteld voor ze weer worden vrijgelaten.
Daarnaast verzorgen ooievaarspecialisten hier elk jaar jonge, gewonde ooievaars. Een aantal van hen komt hier terug om te broeden als ze volwassen zijn.
De Meggyes herberg
Górés is een echte poestaboerderij met loslopende paarden en authentieke waterputten
Aan het eind van de 12 kilometer lange wandelroute door het moeras komen we bij de Meggyes herberg. Het was in de 19e eeuw een pleisterplaats voor de cowboys die het vee richting de markten in Boedapest dreven.
Deze specifieke herberg stamt uit de tweede helft van de 18e eeuw. Hij stond strategisch aan de zoutroute van Debrecen naar Boedapest.
De Meggyes herberg is een van de laatst overgebleven herbergen uit een netwerk van meer dan 40 herbergen door de hele Hortobágy.
Nieuwsfabriek
Kapstok met herderskleding
De vuurplaats met open schoorsteen verwarmde zowel de herberg als het huis van de herbergier. De beste man stond zelf achter een houten hekwerk om hem tegen rondvliegende glazen en kruiken te beschermen.
De herbergen leverden alleen drank en onderdak. Eten moesten de bezoekers zelf meebrengen. De herbergier kende iedereen en wist alles. Reizigers vertelden hem het laatste nieuws en hij vertelde het door. Zo fungeerde de herberg als een soort nieuwsfabriek.
De Meggyes herberg ademt een authentieke sfeer van 200 jaar geleden uit. De bijenkorfoven werkt nog en aan de muur hangen herdersjassen van schapenvacht, alsof de herders net aangekomen zijn voor een goed glas bier.
De oude leren kruiken van de veehoeders lijken klaar te hangen om gevuld te worden met wijn of water voor het vervolg van hun dorstige tocht over de puszta.
De Meggyes csárda zou zo mee kunnen spelen in een kostuumfilm over dit woeste herdersland. Het is een leuk plekje om de sfeer van de oude cowboytijden op te snuiven. Het enige lastige is dat de herberg alleen op afspraak te bezoeken is. Maar dat mag de pret op een mooie wandelvakantie niet drukken.